Boş Alanlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun çöküp Cumhuriyet’in kurulduğu dönemden American Board of Commissioners for Foreign Missions (ABCFM) arşivindeki belgeleri temel alır. Sergi, Amerikan misyonerlik faaliyetlerinin bir sonucu olarak Merzifon’da kurulan Anadolu Koleji Müzesi’nin yüzyıldan eski doğa bilimleri koleksiyonu kataloğu odağında biçimlendirilmiştir. Beşerî bilimler müfredatını saha araştırmasıyla harmanlayan kolejde yapılandırılan bu müze, Anadolu coğrafyasında döneminin yegâne örneğidir. Koleksiyonunda yedi binden fazla numune bulunan müzeninin küratörü, annesi Alman olan Ermeni bilim insanı, botanikçi ve bitki koleksiyoncusu Profesör Johannes “John” Jacob Manissadjian’dır. Çalışmaları kapsamında uluslararası kurumlarla numune takası gerçekleştiren Prof. Manissadjian, el yazısıyla hazırladığı katalogda, müzedeki tüm numunelerin yanı sıra 18 vitrinin içeriğini ayrıntılarıyla tanımlamıştır. Prof. Manissadjian’ın 1918’de tamamladığı son küratöryel çalışması, ilk arşivsel çalışması hâline gelir: Müze kataloğu, bütünlüklü bir dünya koleksiyonunun bir kanıtı gibidir; aynı zamanda, içerdiklerinin bir gün dağılacak olması gerçeğine dair bir öngörüdür. Merzifon ve civarından Ermeni ve Rum çalışan ve öğrencileri bulunan Anadolu Koleji, personeli ve öğrencilerini kaybetmesinin ardından ilerleyen dönemde kapanırken müze koleksiyonu da akıbeti belirsiz bir şekilde dağılır.
Boş Alanlar, koleksiyonu parçalanmış olan müzenin izlerini, bir arşiv ve güncel bir kültür kurumunun oluşturduğu bağlamda konumlar. Arşivin sınıflandırma sürecinde tamamlanmayan belli alanlar 1915 Felaketi’nin [Aghed] etkilerini gösterir; bu boş alanlar, yarım kalmış ontolojik ve epistemolojik araştırma alanlarına karşılık gelir. Bu çerçevede sergi, tarihin sonuçları telafi edilemeyecek bir dönemiyle yüzleşir. Kayıplar ve yerinden edilmenin bugün ve gelecekteki koşullarına; yani henüz sınıflandırılmamış ve üzerine düşünülmemiş, öngörülemez, bilinmeyen alanlara dair tartışmalar başlatmak adına müzeolojik, jeopolitikleştirilmiş mekânın katmanlarına dikkati çeker. Çeşitli cemaatlerden kişilerle yapılan video söyleşilerinin de eşlik ettiği sergide, güncel bir müzesel mekân tasarlanır. Fotoğraf, harita ve yazışmaları da içeren nadir arşiv materyallerinin yanı sıra, bir anlatı çevresinde bir araya getirilmiş kalıntılar sunulur.
Serginin küratörlüğünü, arşivin himayesinden sorumlu American Research Institute in Turkey [Amerikan İlmî Araştırmalar Enstitüsü] (ARIT) iş birliğiyle, 2014’ten itibaren bu çok dilli belgelerin kataloglama sürecinde çalışan araştırmacılardan Marianna Hovhannisyan üstlenmektedir. Hovhannisyan’ın SALT’taki çalışmaları, Hrant Dink Vakfı’nın Türkiye-Ermenistan Burs Programı tarafından desteklenmiştir. American Board Archives olarak da adlandırılan ABCFM arşivinin kataloglanıp çevrimiçi ortama aktarımı, SALT tarafından ARIT ortaklığında
gerçekleştirilmektedir.
Aghed sözcüğü, Marc Nichanian tarafından tanımlandığı anlamda kullanılmıştır.
(*) Marc Nichanian 2007 yılına kadar Columbia University’nin Ermeni Çalışmaları bölümünde profesör olarak görev yaptı. Hâlen, Sabancı Üniversitesi Kültürel İncelemeler Programı’nda misafir öğretim üyesidir. (üç cilt, Cenevre: Métispresses, 2006-2008); The Historiographic Perversion (New York: Columbia University, 2009), İstanbul’da gerçekleştirdiği bir konuşma dizisinin Türkçe çevirisi olan Edebiyat ve Felaket (İstanbul: İletişim Yayınları, 2011) kitaplarının yazarıdır. Son yayınları arasında Mourning Philology (New York: Fordham University Press, 2014); Patker, patum, patmut’iun [Image, Story, History] (Yerevan: ActualArt, 2015) ve Le Sujet de l’histoire. Pour une phénoménologie du survivant (Paris: Lignes) bulunmaktadır. Nichanian, Maurice Blanchot’nun üç romanının (Death Sentence, The Madness of the Day, The Last Man, Yerevan: ed. Inknagir, 2013) Ermeniceye çevirilerini yapmıştır.
Kaynak : Salt Galata – http://goo.gl/ZIfS19