Ermeniler iyi insanlar mıdır? Genel olarak karşılaştığım Gayri gayri müslim tanıdıklarım için ağızlarından şu sözleri işitmişimdir.

“İlla ki sizde de kötü insanlar vardır. Ancak benim bugüne kadar karşılaştığım bütün Ermeniler çok iyi insanlardı. Hepiniz çok çalışkan insanlarsınız. “

Türkiye’de bir Ermeni ile komşuluk, okul veya iş arkadaşlığı yaşamış insanlarından genelde buna benzer cümleler duyarız. Üniversite yıllarımda Kayseri’den İstanbul’a okumaya gelen, çok yakın bir MHP’li arkadaşım. “Babam memlekette kasaplık yapıyor, Ustası Ermeni’ymiş işi ondan öğrenmiş. Babam hep, Ermeniler gittikten sonra buraların bereketi kaçtı” derdi, demişti.

Yine bir anı da askerliğimden, askerde kısa dönem olmama rağmen, yakın arkadaşlarımın hepsi uzun dönem askerlerdi. Genelde “Uzun Dönem” askerler “Kısa Dönemleri” pek sevmezler. Kısa dönemlerin Poşet, Pilli gibi uzun dönemler tarafından takılmış lakapları vardır. Bir rivayete göre yağmurlu bir havada çamur içinde spor yapan bir Kısa dönem asker, botları çamur olmasın diye botlarına poşet geçirmiş. O günden beri Türkiye’de bütün Kısa dönemlerin ismi kısaca poşet olarak anılmaya başlamış. Dönelim konumuza, Ramazan dönemi oruç tutuluyor. Niyetli olan arkadaşlar da var, oruç tutmayanlar da. İlk gün oruç tutanların listesi alınıyor. Yemekler ona göre ayarlanacak. Sahurluk için de yemekler ayarlanacak. Sayı bir hayli yüksek oruç tutanların. Listeyi ben topluyorum. İlerleyen günlerde oruç tutan arkadaşlarımızın sayısında gözle görünür bir azalma yaşanıyor. Ağrı’lı bir arkadaşla aynı masadayız. İftar açıyor. Bir taraftan da neden oruç tutmuyorlar diye şaka yollu diğer arkadaşlarına takılıyor. Ermeni olduğumu bilen bir arkadaşım. “Oğlum içimizde Müslüman olmayan insanlar da olabilir ”  dedi. Ağrı’lı arkadaşımız “Müslüman olmayanın Askerde ne işi var. ” dedi. Ermeni olduğumu bilen arkadaşla göz göze geldik, güldük birbirimize. Kısa dönem de olsak biz de günlerin üstüne çarpı attık. Plakalara düştük. Gel zaman, git zaman teskere günü geldi çattı. Yarın askerliğim bitecek ve sivil hayata geri döneceğim. Ağrı’lı arkadaşıma gittim. “Biliyor musun, Ben Ermeniyim, Hristiyanım” dedim.
“Çavuşum vallahi olmaz” dedi , “İnanmam senin Ermeni olduğuna”…
Nüfus kağıdımı gösterdim de, ancak o şekilde ikna edebildim Hristiyan olduğuma..
Bizim Ağrı’lı bana baktı ve
“Ama çavuşum sen çok iyi bir insansın” diyebildi.
Ertesi gün,tezkeremi sabah içtimaası sırasında bölük komutanının elinden aldım. Adet gereği sivil kıyafetlerimle son şınavımı çektim. Oradan Yarbay olan Tabur komutanımla vedalaşmaya gittim. Emeklerim için teşekkür etti. Odadan çıkarken göz yaşları içinde beni kapıya kadar geçirdi. On kadar uzun dönem arkadaşım nizamiyeye kadar gelerek beni uğurladılar. En son bana sarılıp veda eden bizim Ağrı’lıydı.

Ardziv Makriküği